Ordo Virginum

Logo przedstawia gołębia utworzonego z napisanego w języku arabskim słowa „pokój”. Ma to oznaczać, że powołanie do życia konsekrowanego jest przykładem powszechnego pojednania w Chrystusie.
Gołąb unosi się nad symbolizującą harmonię elementów ludzkich i ponadnaturalnych mozaiką w formie wody.
Tuż obok umieszczono trzy gwiazdy jako odniesienie do miłości trynitarnej.
Z kolei nad skrzydłami gołębia unosi się wielościenny symbol globu oddający często podkreślaną przez Papieża Franciszka mnogość kultur współczesnego świata.
W logo umieszczono także dwa łacińskie napisy:
„Życie konsekrowane w Kościele dzisiaj” (Vita consecrata in Ecclesia hodie)
oraz „Ewangelia, Proroctwo, Nadzieja” (Evangelium, Prophetia, Spes).

Rok życia konsekrowanego rozpocznie się w całym Kościele 30 listopada 2014 r. (W pierwszą niedzielę Adwentu i nowego roku liturgicznego).

Dziś, tj. 8 listopada 2014 r., w koszalińskiej katedrze Biskup Diecezjalny Edward Dajczak  przewodniczył obrzędowi konsekracji dziewic oraz błogosławieństwa wdów. Więcej informacji oraz pierwsze  zdjęcia z uroczystości pod linkiem http://koszalin.gosc.pl/doc/2236614.Slub-bez-Mendelsona

 Można żyć w dziewictwie bez konsekracji. Jest też dziś wiele osób, które żyją po prostu samotnie, jako tzw. single. Ale konsekracja to coś więcej, to życie bardziej poświęcone Kościołowi i bliźniemu, które człowiek podejmuje pod wpływem łaski.

(...) Nie chodzi tu bowiem o motywację negatywną, tzn. że coś mi się w życiu nie udało - np. nie udało mi się znaleźć męża, nie udało mi się skończyć studiów, nie wychodzi mi w życiu, więc może pójdę tą drogą. Żadne "nie" nie powinno być motywacją. Musi pojawić się bardzo wyraźne "tak" ukierunkowane na pozytywne wartości, które widzimy w tym powołaniu. Jeśli ktoś ma głęboką świadomość, że to, co czuje to rzeczywiście głos powołującego Chrystusa, a nie ucieczka przed czymś, to potem widać to w jego codziennym zapale w tym, co robi.

8 listopada 2014 r. o godz. 9.00 w koszalińskiej katedrze

odbędzie się druga w naszej diecezji konsekracja dziewic.

Pierwszej w naszej diecezji konsekracji dziewic dokonał 15 maja 2010 r.  J. E. Ks. Biskup Senior Tadeusz Werno, a przyjęły ją cztery kandydatki. W sobotę 8 listopada 2014 r. poprzez obrzęd konsekracji włączona do Stanu Dziewic (Ordo Virginum - OV) zostanie jedna dziewica, a konsekracji dokona biskup ordynariusz miejsca J. E. Ks. Bp Edward Dajczak.

Razem z obrzędem konsekracji dziewic będzie miał miejsce (po raz pierwszy w naszej diecezji) obrzęd błogosławieństwa wdów. Do Stanu Wdów (Ordo Viduarum - OVd) włączona zostanie jedna wdowa.

Obydwie kandydatki polecamy modlitewnej pamięci i zapraszamy na sobotnią uroczystość.

Dziś, 23 maja 2013 r. [czwartek po Niedzieli Zesłania Ducha Świętego] po raz pierwszy w Polsce obchodzimy ŚWIĘTO JEZUSA CHRYSTUSA, NAJWYŻSZEGO I WIECZNEGO KAPŁANA.

Teksty liturgiczne znajdziemy na stronie http://brewiarz.pl/index.php3 pod datą 23 V 2013.

„To święto od lat było obchodzone w niektórych wspólnotach zakonnych i krajach, przynosząc wielkie owoce duchowe. Zaprasza ono faktycznie do kontemplacji świętości i piękna kapłaństwa Chrystusa, nakłania Kościoły do intensywnej modlitwy o uświęcenie duchowieństwa, o prowadzenie zdrowego i wiernego wysiłku uświęcenia w całkowitym oddaniu Bogu i Kościołowi. Wreszcie to święto ożywia wszystkich wiernych w ich wysiłkach ku świętości”.

Wszystkim Kapłanom - odkrycia na nowo głębi i piękna ich powołania!

Boże zawsze miłosierny, Ty przez doroczną uroczystość wielkanocną umacniasz wiarę Twojego ludu, † pomnóż łaskę, której udzieliłeś, abyśmy wszyscy głębiej pojęli, jak wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, * jak potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

/Kolekta II Niedzieli Wielkanocnej/


Dlatego zwracam się do wszystkich z zachętę: przyjmijmy łaskę zmartwychwstania Chrystusa! Pozwólmy, by odnowiło nas miłosierdzie Boga, pozwólmy, aby Jezus nas kochał, pozwólmy, by moc Jego miłości przemieniła także nasze życie. I stańmy się narzędziami tego miłosierdzia, kanałami, przez które Bóg może nawadniać ziemię, by strzec całego stworzenia i sprawić, aby kwitły sprawiedliwość i pokój.

/Papież Franciszek/ Całość orędzia wielkanocnego >>>tutaj<<<.

Oto tłumaczenie homilii na język polski:

W tych trzech czytaniach dostrzegam coś wspólnego: to ruch. W pierwszym czytaniu mamy do czynienia z ruchem w podążaniu; w drugim – ruchem w budowania Kościoła; w trzecim, w Ewangelii, ruchem w wyznawaniu. Podążać, budować, wyznawać. Podążać: Chodzić. „Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pańskiej!” (Iz 2, 5). To pierwsze słowa jakie Bóg wypowiedział do Abrahama: Idź w mojej obecności i bądź nienaganny. Podążanie: nasze życie jest podążaniem, a kiedy się zatrzymujemy - dzieje się coś złego. Podążanie zawsze, w obecności Pana, w świetle Pana, starając się żyć tą nienagannością, jakiej Bóg domagał się od Abrahama w swojej obietnicy. Budować. Budować Kościół. Mowa o kamieniach: kamienie mają konsystencję, ale chodzi o żywe kamienie, kamienie namaszczone przez Ducha Świętego. Budowanie Kościoła, Oblubienicy Chrystusa, na tym kamieniu węgielnym, którym jest sam Pan. Oto kolejny ruch w naszym życiu: budowanie. Po trzecie – wyznawanie. Możemy chodzić tak, jak chcemy, możemy zbudować wiele rzeczy, ale jeśli nie wyznajemy Jezusa Chrystusa, to dzieje się źle. Staniemy się pozarządową organizacją pomocową, ale nie Kościołem, Oblubienicą Pana. Gdy nie idziemy, stajemy w miejscu. Co się dzieje, kiedy nie budujemy na skałach? Ma miejsce to, co przydarza się dzieciom na plaży, kiedy budują zamki z piasku, wszystko opada, pozbawione jest spójności. Kiedy nie wyznaje się Jezusa Chrystusa, przypominają mi się słowa Léona Bloy: „Kto nie modli się do Boga, modli się do diabła”. Kiedy nie wyznajemy Jezusa Chrystusa, to wyznajmy doczesność diabła, doczesność szatana. Podążanie, budowanie-wznoszenie, wyznawanie. Sprawy nie są jednak tak łatwe, gdyż w podążaniu, budowaniu, wyznawaniu niekiedy zdarzają się wstrząsy, mają miejsce ruchy, które nie są ruchami podążania, ale ciągną nas do tyłu. Dalszym ciągiem tej Ewangelii jest szczególna sytuacja. Ten sam Piotr, który wyznał Jezusa Chrystusa, mówi do Niego: Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego. Pójdę za Tobą, ale nie mówmy o krzyżu. To nie wchodzi w rachubę. Pójdę za Tobą inną drogą, bez krzyża. Kiedy idziemy bez krzyża, gdy budujemy bez krzyża i kiedy wyznajemy Chrystusa bez krzyża, nie jesteśmy uczniami Pana: jesteśmy ludźmi doczesnymi, jesteśmy biskupami, kapłanami, kardynałami, papieżami, ale nie uczniami Pana. Chciałbym, aby wszyscy po tych dniach łaski, mieli odwagę, właśnie odwagę by kroczyć w obecności Bożej, z krzyżem Pana; by budować Kościół na Krwi Pana, którą przelał On na krzyżu, i wyznawali jedyną chwałę: Chrystusa Ukrzyżowanego. W ten sposób Kościół będzie szedł naprzód. Życzę nam wszystkim, aby Duch Święty za wstawiennictwem Maryi, naszej Matki, udzielił nam tej łaski: podążania, budowania, wyznawania Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego. Niech się tak stanie.

O godz. 19:06 dziś, 13 marca 2013 r. ukazał się biały dym. Około 20:11 usłyszeliśmy:

Annuntio vobis gaudium magnum: habemus Papam,
Eminentissimum ac reverendissimum Dominum,
Dominum Georgium,
Sanctæ Romanæ Ecclesiæ Cardinalem Bergoglium,
Qui sibi nomen imposuit Franciscum.

Argentyński kardynał Jorge Mario Bergoglio, który od 13 marca jest 266. biskupem Rzymu, ma 76 lat i przez ostatnie 16 lat był metropolitą swego rodzinnego miasta - Buenos Aires.

Bogu niech będą dzięki!

(śpiew dołączony >>>do artykułu<<< )

Pan wzywa mnie, bym "wyszedł na górę", abym jeszcze bardziej poświęcił się modlitwie i medytacji. Nie oznacza to jednak porzucenia Kościoła, wręcz przeciwnie, jeśli Bóg mnie do tego wzywa, to właśnie po to, abym mógł nadal Jemu służyć z takim samym oddaniem i taką samą miłością, z jaką czyniłem to dotychczas, ale w sposób bardziej dostosowany do mojego wieku i sił.

Całość rozważania >>> tutaj<<<